- ικτίνος
- Γένος αρπακτικών πτηνών. Το πιο αντιπροσωπευτικό είδος του γένους αυτού είναι ο ι. ο βασιλικός ή ψαλιδιάρης, διαδεδομένος στην κεντρική και νότια Ευρώπη, στην Αφρική και στην Ινδία. Έχει μήκος 65 εκ., άνοιγμα πτερύγων 1,50 μ. και διχαλωτή ουρά. Ζει κατά προτίμηση σε πεδινές ή λοφώδεις περιοχές και τρέφεται με μεγάλα έντομα· όταν είναι πεινασμένος, κυνηγά ακόμα και πουλερικά. Μεταξύ Απριλίου και Μαΐου, το θηλυκό αποθέτει σε μια αρκετά μεγάλη φωλιά (κατασκευασμένη σε ψηλά δέντρα) 3-4 αβγά γαλαζωπού χρώματος, διάστικτα από σκούρες κηλίδες. Το είδος ι. ο μέλας ή τσιφτογεράκι, μικρότερο σε μέγεθος από τον προηγούμενο (συνολικό μήκος 55 εκ.), είναι διαδεδομένο στην Ευρώπη, στην Αφρική και στην Αυστραλία. Συχνάζει κατά κανόνα στις πλούσιες σε νερά περιοχές και τρέφεται κυρίως με ψάρια.
Χαρακτηριστικό είδος ικτίνου.
* * *ὁ (Α ἰκτῑνος και ἴκτινος)ζωολ. γενική λόγια ονομασία ιερακόμορφων αρπακτικών πτηνών τής οικογένειας accipitridaeαρχ.είδος λύκου.[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται πιθ. με το ίκτερος, αντιστοιχεί ακριβώς προς το αρμ. cin, με την ίδια σημ., και εμφανίζει επίθημα -ινο- κατά το ἐχ-ῖνος. Μαρτυρείται και μτγν. τ. ἰκτίν(-ίς), γεν. -ῖνος].
Dictionary of Greek. 2013.